حدیث غدیر یکی از متقن ترین دلائل حقانیت باورهای شیعی در طول تاریخ اسلام بوده و هست؛ چرا که حدیث غدیر به عنوان آخرین پیام رسالت پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله و منشور ابدی امامت و حجّتی قاطع برای تمامی مسلمانان جهان تا روز قیامت می باشد.
به گزارش چی 24 به نقل از معاونت تبلیغ و آموزش های کاربردی حوزه های علمیه:
حدیث غدیر یكی از متقن ترین دلائل حقانیت باورهای شیعی در طول تاریخ اسلام بوده و هست؛ چرا كه حدیث غدیر به عنوان آخرین پیام رسالت پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله و منشور ابدی امامت و حجّتی قاطع برای تمامی مسلمانان جهان تا روز قیامت می باشد.
بنیانگذار غدیر آن چنان واضح و روشن سخن گفته است كه برای احدی جای انكار و تردید باقی نمی گذارد. غدیر یك حادثه ساده و یا خاطره معمولی نیست، بلكه قلب و روح فرهنگ متعالی اسلام و مبنای مشروعیت رهبری الهی و تثبیت ولایت حق مداران است.
آری، كعبه عَلَمِ توحید، قرآن نشانه نبوت و غدیر آفتاب امامت را می نمایاند. غدیر باید جاودانه بماند و چراغ پر فروغ اسلام را همیشه روشن نگه دارد.
نوشتار حاضر، در همین راستا كوشیده است به تلاشهای اهل بیت علیهم السلام در احیای خاطره با شكوه غدیر و احتجاج به این برهان قاطع، نگاهی انداخته، موارد سودمندی را به خوانندگان گرامی تقدیم كند.
علی علیه السلام و احتجاج به حدیث غدیر
گاهی می پرسند: چرا علی علیه السلام در اثبات حقانیت خویش به حدیث واضح و غیر قابل انكار غدیر استدلال نكرده است؟ این سؤال ظاهراً از سوی مخالفین آن حضرت به صورتی زیركانه شیوع یافته است؛ چرا كه امام علی علیه السلام در هر فرصت ممكن به حدیث غدیر و ماجرای آن اشاره كرده و وصایت و خلافت بلافصل خویش را بعد از نبی مكرم اسلام صلی الله علیه وآله اثبات نموده است؛ به عنوان نمونه به موارد زیر توجه كنید:
1. علی علیه السلام هنگامی كه به اجبار در مراسم بیعت با خلیفه اول حاضر شده بود، به حدیث غدیر استناد كرد و فرمود: «یا مَعَاشِرَ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ أَنْشُدُكُمْ بِاللَّهِ أَ سَمِعْتُمْ رَسُول اللَّهِ صلی الله علیه وآله یقُولُ یوْمَ غَدِیرٍ كَذَا وَ كَذَا؛ ای جمعیت مهاجر و انصار! شما را به خدا سوگند می دهم، آیا شنیدید كه رسول خداصلی الله علیه وآله در روز غدیر [در مورد ولایت و رهبری من] چنین و چنان گفت؟» و آن گاه تمام موارد خطبه پیامبرصلی الله علیه وآله را درباره وصایت و جانشینی خویش بعد از نبوت بیان كرد.
2. ابن عباس می گوید: علی علیه السلام در هنگام خلافت خویش روزی در اجتماع بزرگ مردم كوفه به حدیث غدیر استناد كرد و با مردم اتمام حجت نمود. آن حضرت در آن خطابه مهم خویش فرمود: تمام فرد فرد مسلمانان را كه در روز غدیر حضور داشتند، به خدا سوگند می دهم، آیا شنیدید آنچه را كه پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله درباره من در خطابه غدیر خم بیان كرد؟ هفده نفر از سرشناسان و اصحاب پیامبرصلی الله علیه وآله از میان جمع به پا خاستند و گفتند: آری! ما شاهد بودیم هنگامی كه حضرت محمد صلی الله علیه وآله در غدیرخم دست تو را گرفت و فرمود: ای مردم! آیا می دانید كه من از خود شما بر شما اولویت دارم؟ گفتند: بلی. در آن هنگام پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِی مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ؛ هر كس من مولای او هستم، این علی هم مولای اوست. خدایا! دوست بدار هر كس كه او را دوست می دارد و دشمن بدار هر كس كه او را دشمن می دارد!»
3. امام بار دیگر در مسجد مدینه جایگاه خویش را در حكومت اسلامی تبیین كرد و با بیان حقانیت خود، فرمود: «مگر رسول خداصلی الله علیه وآله در روز غدیرخم حجت را بر مردم تمام نكرد؟ و مگر جای عذری برای مردم باقی مانده است؟»
4. در خطبه «وسیله» نیز حضرت به حدیث غدیر و آیه اكمال دین استناد كرد. آن حضرت 7 روز پس از وفات پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله خطبه ای بسیار طولانی ایراد كرده، در فرازی از آن فرمود: «وقتی گروهی گفتند: ما بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله رهبران مردم هستیم، رسول خداصلی الله علیه وآله برای حجة الوداع از مدینه خارج شد و پس از اعمال حج به وادی غدیر خم رفت و فرمان داد چیزی مانند منبر برایش تهیه كنند. سپس بالای آن رفت و بازوی مرا گرفت و بلند كرد و آن گاه جمله معروف خود «مَنْ كُنْتُ...» را به همه مسلمانان رسانید.»
5. آن حضرت در شورای شش نفره منتخبِ خلیفه دوم نیز به حدیث غدیر احتجاج كرد.
همچنین امام علی علیه السلام برای طلحه قبل از آغاز جنگ جمل، در صفین برای فرستادگان معاویه، در مسجد كوفه، در میدان كوفه، پس از جنگ نهروان و در موارد متعدد دیگری به حدیث غدیر استناد جسته است.
حدیث غدیر یكی از متقن ترین دلائل حقانیت باورهای شیعی در طول تاریخ اسلام بوده و هست؛ چرا كه حدیث غدیر به عنوان آخرین پیام رسالت پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله و منشور ابدی امامت و حجّتی قاطع برای تمامی مسلمانان جهان تا روز قیامت می باشد.
بنیانگذار غدیر آن چنان واضح و روشن سخن گفته است كه برای احدی جای انكار و تردید باقی نمی گذارد. غدیر یك حادثه ساده و یا خاطره معمولی نیست، بلكه قلب و روح فرهنگ متعالی اسلام و مبنای مشروعیت رهبری الهی و تثبیت ولایت حق مداران است.
آری، كعبه عَلَمِ توحید، قرآن نشانه نبوت و غدیر آفتاب امامت را می نمایاند. غدیر باید جاودانه بماند و چراغ پر فروغ اسلام را همیشه روشن نگه دارد.
نوشتار حاضر، در همین راستا كوشیده است به تلاشهای اهل بیت علیهم السلام در احیای خاطره با شكوه غدیر و احتجاج به این برهان قاطع، نگاهی انداخته، موارد سودمندی را به خوانندگان گرامی تقدیم كند.
علی علیه السلام و احتجاج به حدیث غدیر
گاهی می پرسند: چرا علی علیه السلام در اثبات حقانیت خویش به حدیث واضح و غیر قابل انكار غدیر استدلال نكرده است؟ این سؤال ظاهراً از سوی مخالفین آن حضرت به صورتی زیركانه شیوع یافته است؛ چرا كه امام علی علیه السلام در هر فرصت ممكن به حدیث غدیر و ماجرای آن اشاره كرده و وصایت و خلافت بلافصل خویش را بعد از نبی مكرم اسلام صلی الله علیه وآله اثبات نموده است؛ به عنوان نمونه به موارد زیر توجه كنید:
1. علی علیه السلام هنگامی كه به اجبار در مراسم بیعت با خلیفه اول حاضر شده بود، به حدیث غدیر استناد كرد و فرمود: «یا مَعَاشِرَ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ أَنْشُدُكُمْ بِاللَّهِ أَ سَمِعْتُمْ رَسُول اللَّهِ صلی الله علیه وآله یقُولُ یوْمَ غَدِیرٍ كَذَا وَ كَذَا؛ ای جمعیت مهاجر و انصار! شما را به خدا سوگند می دهم، آیا شنیدید كه رسول خداصلی الله علیه وآله در روز غدیر [در مورد ولایت و رهبری من] چنین و چنان گفت؟» و آن گاه تمام موارد خطبه پیامبرصلی الله علیه وآله را درباره وصایت و جانشینی خویش بعد از نبوت بیان كرد.
2. ابن عباس می گوید: علی علیه السلام در هنگام خلافت خویش روزی در اجتماع بزرگ مردم كوفه به حدیث غدیر استناد كرد و با مردم اتمام حجت نمود. آن حضرت در آن خطابه مهم خویش فرمود: تمام فرد فرد مسلمانان را كه در روز غدیر حضور داشتند، به خدا سوگند می دهم، آیا شنیدید آنچه را كه پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله درباره من در خطابه غدیر خم بیان كرد؟ هفده نفر از سرشناسان و اصحاب پیامبرصلی الله علیه وآله از میان جمع به پا خاستند و گفتند: آری! ما شاهد بودیم هنگامی كه حضرت محمد صلی الله علیه وآله در غدیرخم دست تو را گرفت و فرمود: ای مردم! آیا می دانید كه من از خود شما بر شما اولویت دارم؟ گفتند: بلی. در آن هنگام پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِی مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ؛ هر كس من مولای او هستم، این علی هم مولای اوست. خدایا! دوست بدار هر كس كه او را دوست می دارد و دشمن بدار هر كس كه او را دشمن می دارد!»
3. امام بار دیگر در مسجد مدینه جایگاه خویش را در حكومت اسلامی تبیین كرد و با بیان حقانیت خود، فرمود: «مگر رسول خداصلی الله علیه وآله در روز غدیرخم حجت را بر مردم تمام نكرد؟ و مگر جای عذری برای مردم باقی مانده است؟»
4. در خطبه «وسیله» نیز حضرت به حدیث غدیر و آیه اكمال دین استناد كرد. آن حضرت 7 روز پس از وفات پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله خطبه ای بسیار طولانی ایراد كرده، در فرازی از آن فرمود: «وقتی گروهی گفتند: ما بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله رهبران مردم هستیم، رسول خداصلی الله علیه وآله برای حجة الوداع از مدینه خارج شد و پس از اعمال حج به وادی غدیر خم رفت و فرمان داد چیزی مانند منبر برایش تهیه كنند. سپس بالای آن رفت و بازوی مرا گرفت و بلند كرد و آن گاه جمله معروف خود «مَنْ كُنْتُ...» را به همه مسلمانان رسانید.»
5. آن حضرت در شورای شش نفره منتخبِ خلیفه دوم نیز به حدیث غدیر احتجاج كرد.
همچنین امام علی علیه السلام برای طلحه قبل از آغاز جنگ جمل، در صفین برای فرستادگان معاویه، در مسجد كوفه، در میدان كوفه، پس از جنگ نهروان و در موارد متعدد دیگری به حدیث غدیر استناد جسته است.
